§ 1.

1. Zgodnie z art. 57 ustawy, okręgowe sądy dyscyplinarne, na wniosek członka izby i za pisemną zgodą wszystkich stron, mogą rozpatrywać, jako sądy polubowne, spory między członkami izb oraz między członkami izb a innymi podmiotami, jeżeli spory te dotyczą wykonywania samodzielnej funkcji technicznej w budownictwie.
2. W wypadku sporów, o których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania cywilnego o sądach polubownych.

§ 2.

1. Strony (członkowie izby pomiędzy sobą lub członkowie izby i inne podmioty) mogą w drodze pisemnej umowy postanowić, że spory pomiędzy nimi dotyczące wykonywania samodzielnej funkcji technicznej w budownictwie będą rozstrzygane przez określony okręgowy sąd dyscyplinarny jako sąd polubowny.
2. Umowa może zostać zawarta zarówno przed jak i po powstaniu sporu wymagającego rozstrzygnięcia z zastrzeżeniem ust. 6.
3. Poddanie sporu pod rozstrzygnięcie sądu polubownego wymaga umowy stron, w której należy wskazać przedmiot sporu lub stosunek prawny, z którego spór wyniknął lub może wyniknąć (zapis na sąd polubowny).
4. Bezskuteczne są postanowienia zapisu na sąd polubowny naruszające zasadę równości stron, w szczególności uprawniające tylko jedną stronę do wytoczenia sprawy przed sądem polubownym przewidzianym w zapisie albo przed sądem powszechnym.
5. Zapis na sąd polubowny powinien być sporządzony na piśmie. Wymaganie dotyczące formy zapisu na sąd polubowny jest spełnione także wtedy, gdy zapis zamieszczony został w wymienionych między stronami pismach lub oświadczeniach złożonych za pomocą środków porozumienia się na odległość, które pozwalają utrwalić ich treść. Powołanie się w umowie na dokument zawierający postanowienie o poddaniu sporu pod rozstrzygnięcie sądu polubownego spełnia wymagania dotyczące formy zapisu na sąd polubowny, jeżeli umowa ta jest sporządzona na piśmie, a to powołanie się jest tego rodzaju, że czyni zapis częścią składową umowy.
6. Zapis na sąd polubowny obejmujący spory z zakresu prawa pracy może być sporządzony tylko po powstaniu sporu i wymaga zachowania formy pisemnej. Przepisu ust. 5 nie stosuje się.
7. Zapis na sąd polubowny może również zawierać wskazanie arbitrów i arbitra przewodniczącego lub liczbę arbitrów i sposób powołania ich oraz arbitra przewodniczącego spośród członków okręgowego sądu dyscyplinarnego. Gdy tych osób nie wskazano, to skład orzekający wskazuje się zgodnie z obowiązującymi zasadami ogólnymi- wyznacza go przewodniczący sądu spośród członków sądu dyscyplinarnego.
8. Przepisy dotyczące arbitrów stosuje się do członków sądu dyscyplinarnego wyznaczonych zgodnie z ust. 7. Arbitrem jest członek sądu wskazany przez stronę uczestniczący w rozstrzyganiu sprawy wniesionej przez strony do rozstrzygnięcia w drodze polubownej.
9. Przewodniczący okręgowego sądu dyscyplinarnego po otrzymaniu wniosku sprawdza, czy został wniesiony przez osobę uprawnioną oraz sprawdza, czy umowa o poddanie sporu pod rozstrzygnięcie sądu polubownego spełnia warunki określone w ust.1-7.
10. W razie ustalenia, że wniosek nie pochodzi od osoby uprawnionej lub umowa nie spełnia warunków określonych w ust. 1-7, przewodniczący okręgowego sądu dyscyplinarnego zwraca wniosek osobie, która go wniosła.

§ 3.

1. Osoba powołana na arbitra powinna niezwłocznie ujawnić stronom wszystkie okoliczności, które mogłyby wzbudzić wątpliwości co do jej bezstronności lub niezależności.
2. Arbiter może być wyłączony tylko wtedy, gdy zachodzą okoliczności, które budzą uzasadnione wątpliwości co do jego bezstronności lub niezależności, a także wtedy, gdy nie ma kwalifikacji określonych w umowie stron. Wyłączenia arbitra, którego strona sama powołała lub w powołaniu którego uczestniczyła, może ona żądać tylko z przyczyn, o których się dowiedziała po jego powołaniu.
3. Arbiter może ustąpić w każdym czasie. Jeżeli ustąpienie nastąpiło bez ważnych powodów, arbiter ponosi odpowiedzialność za wynikłą stąd szkodę.
4. Strony mogą określić tryb postępowania o wyłączenie arbitra.
5. Arbitrzy mają prawo do wynagrodzenia za swoje czynności oraz do zwrotu wydatków poniesionych w związku z wykonaniem tych czynności. Jeżeli co do wynagrodzenia nie nastąpiło porozumienie ze stronami, sąd na posiedzeniu niejawnym określi wynagrodzenie arbitrów analogicznie do obowiązujących członków organów izby.

§ 4.

Sąd polubowny może orzekać o swej właściwości, w tym o istnieniu, ważności albo skuteczności zapisu na sąd polubowny. Nieważność albo wygaśnięcie umowy podstawowej, w której zamieszczono zapis na sąd polubowny, samo przez się nie oznacza nieważności lub wygaśnięcia zapisu.

§ 5.

Jeżeli przepis ustawy nie stanowi inaczej, strony mogą uzgodnić zasady i sposób postępowania przed sądem polubownym, który powinien być stosowany w toku rozpoznawania sprawy. Jeżeli strony tego nie uczyniły, sąd polubowny może, z zastrzeżeniem przepisów ustawy prowadzić postępowanie w taki sposób, jaki uzna za właściwy. Sąd polubowny nie jest związany przepisami postępowania cywilnego. Jest jednakże obowiązany do równoprawnego traktowania stron. Każda ze stron ma prawo do wysłuchania i przedstawienia swoich twierdzeń oraz dowodów na ich poparcie.

§ 6.

Sąd polubowny może przeprowadzić dowód z przesłuchania świadków, z dokumentów, oględzin a także inne konieczne dowody, nie może jednak stosować środków przymusu. O wykonanie czynności, której sam nie może przedsięwziąć, okręgowy sąd polubowny zwraca się do sądu rejonowego, w którego okręgu czynność ma być wykonana.

§ 7.

Sąd polubowny rozstrzyga spór według prawa właściwego dla danego stosunku, a gdy strony go do tego wyraźnie upoważniły - według ogólnych zasad prawa lub zasad słuszności. W każdym jednak przypadku sąd polubowny bierze pod uwagę postanowienia umowy oraz ustalone zwyczaje mające zastosowanie do danego stosunku prawnego.

§ 8.

1. Wyrok sądu polubownego zapada bezwzględną większością głosów, chyba, że zapis na sąd polubowny wymaga jednomyślności. W braku większości głosów przeważa głos arbitra przewodniczącego. Jeżeli przy wydaniu wyroku nie można osiągnąć wymaganej jednomyślności lub większości głosów co do rozstrzygnięcia o całości lub o części przedmiotu sporu, zapis na sąd polubowny w tym zakresie traci moc.
2. Wyrok sądu polubownego powinien być sporządzony na piśmie i zawierać:
   1) oznaczenie zapisu na sąd polubowny, na podstawie którego wydano wyrok;
   2) miejsce i datę wydania wyroku;
   3) oznaczenie stron i arbitrów;
   4) rozstrzygnięcie o żądaniach stron;
   5) przytoczenie motywów, którymi kierował się sąd polubowny przy wydaniu wyroku;
   6) podpisy arbitrów którzy wydali wyrok; jeżeli jednak wyrok jest wydany przez sąd polubowny rozpoznający sprawę w składzie trzech lub więcej arbitrów, wystarczą podpisy większości arbitrów z podaniem przyczyny braku pozostałych podpisów.
3. Odpis wyroku sądu polubownego doręcza stronom za pokwitowaniem lub dowodem doręczenia podpisany tak jak oryginał.
4. Po doręczeniu stronom odpisu wyroku sąd polubowny składa w sądzie rejonowym akta sprawy wraz z oryginałem wyroku, dowodami doręczenia jego odpisów i innymi dokumentami.

§ 9.

Sąd polubowny może przechowywać akta we własnym archiwum i wówczas powinien je udostępniać sądowi powszechnemu oraz innym uprawnionym organom na ich żądanie.

§ 10.

Wyrok sądu polubownego oraz ugoda przed nim zawarta mają moc prawną na równi z wyrokiem sądu powszechnego lub ugodą przed takim sądem zawartą, po ich uznaniu przez sąd powszechny albo po stwierdzeniu przez sąd powszechny ich wykonalności.