Uprawnienia budowlane w zakresie dróg

Decyzja o nadaniu uprawnień budowlanych lub o stwierdzeniu posiadania przygotowania zawodowego do pełnienia samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie określa każdorazowo zakres prac projektowych lub robót budowlanych w danej specjalności, do których uprawniona jest dana osoba. Zatem, zakres uprawnień budowlanych należy odczytywać zgodnie z treścią decyzji o ich nadaniu.

Na podstawie powyższego należy stwierdzić, że uprawnienia budowlane wydane na podstawie przepisów zarządzenia Nr 195 Ministra Komunikacji z dnia 1 grudnia 1964 r. w sprawie uprawnień budowlanych w budownictwie specjalnym w zakresie komunikacji (Dz. Bud. z 1969 r. Nr 7, poz. 24), stanowiące podstawę do kierowania robotami budowlanymi w specjalności dróg w zakresie nieskomplikowanych obiektów upoważniają do wykonywania samodzielnych funkcji w określonym poniżej zakresie.

Stosownie do § 3 ust. 2 pkt 3 ww. zarządzenia, przez określenie ,,droga" należy rozumieć drogi publiczne, określone art. 13 ustawy z dnia 29 marca 1962 r. o drogach publicznych (Dz. U. Nr 20, poz. 90) oraz lotniskowe drogi startowe i manipulacyjne łącznie z mostami i przepustami o rozpiętości w świetle do 10 m, opartymi na adaptacji projektów typowych lub powtarzalnych.

Natomiast załącznik Nr 2 do ww. zarządzenia określa zasady kwalifikacji obiektów (robót) budowlanych w budownictwie specjalnym w zakresie komunikacji jako obiektów (robót) nieskomplikowanych. Zgodnie z pkt 1 powyższego załącznika za nieskomplikowane uważało się m.in.:

1. projektowanie obiektów lub elementów w postaci adaptacji istniejących projektów typowych lub powtarzalnych bez wprowadzania zmian konstrukcyjnych,
2. kierowanie robotami w obiektach realizowanych w oparciu o dokumentację, o której mowa powyżej.

Ponadto, w obiektach budownictwa komunikacyjnego należących do specjalności drogi za nieskomplikowane uważało się również:

1. projektowanie i kierowanie robotami w zakresie budowy i przebudowy wszystkich dróg z wyjątkiem dróg projektowanych na warunkach I i II klasy technicznej oraz budowy nowych dróg projektowanych na warunkach III klasy technicznej w terenach górskich,
2. projektowanie remontów dróg publicznych oraz kierowanie robotami z zakresu remontów dróg publicznych z wyjątkiem projektowania remontów dróg klasy I i II obejmujących zmianę konstrukcji nawierzchni,
3. projektowanie i kierowanie robotami w zakresie budowy, przebudowy i remontów lotnisk o nawierzchniach darniowych (trawiastych),
4. projektowanie i kierowanie robotami w zakresie dróg samochodowych na terenie lotnisk,
5. kierowanie robotami przy remontach lotniczych dróg startowych i manipulacyjnych o nawierzchniach sztucznych,
6. projektowanie i kierowanie robotami rozbiórkowymi obiektów z zakresu specjalności ,,drogi".

Ponadto należy dodać, że zgodnie z normatywem technicznym projektowania dróg samochodowych klasy III, IV i V (NTP DP 22) opublikowanym w zarządzeniu nr 90 Ministra Komunikacji z dnia 05.04.1966 r., wydanym na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1961 r. – Prawo budowlane (Dz.U. Nr 7, poz. 46 z późn.zm.) - przedmiotowe uprawnienia budowlane upoważniają do wykonywania funkcji kierownika robót budowlanych m.in. na obiektach III klasy technicznej poza terenami górskimi.

Podzielając stanowisko Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad w kwestii zgodności wymagań technicznych dla dróg klasy III, IV i V z obecnie obowiązującą klasyfikacją techniczną dróg klasy GP, G i Z (w rozumieniu przepisów rozporządzenia MTiGM z dnia 2 marca 1999 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie - Dz. U. z 1999r., Nr 43, poz. 430 z późn.zm.), Krajowa Komisja Kwalifikacyjna stwierdza, że osoby posiadające ww. uprawnienia budowlane mogą pełnić samodzielną funkcję kierownika robót budowlanych na drogach wewnętrznych, drogach klas D, L, Z oraz GP z uwzględnieniem jednak ograniczeń wynikających z posiadanych uprawnień budowlanych.