Uprawnienia budowlane wydane na podstawie
§ 13 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia z 1962 r.

Zgodnie z art. 104 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2003 r. Nr 207, poz. 2016 z późn. zm.) osoby, które przed dniem wejścia w życie ustawy uzyskały uprawnienia budowlane lub stwierdzenie posiadania przygotowania zawodowego do pełnienia samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie, zachowują uprawnienia do pełnienia tych funkcji w dotychczasowym zakresie.

Decyzja o nadaniu uprawnień budowlanych lub o stwierdzeniu posiadania przygotowania zawodowego do pełnienia samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie określa każdorazowo zakres prac projektowych lub robót budowlanych w danej specjalności, do których uprawniona jest dana osoba.

Załączone uprawnienia budowlane uzyskane przez osobę ze średnim wykształceniem technicznym na podstawie przepisów rozporządzenia Przewodniczącego KBUiA z dnia 10 września 1962 r. w sprawie kwalifikacji fachowych osób wykonujących funkcje techniczne w budownictwie powszechnym (Dz. U. Nr 53, poz. 266), w specjalności instalacji i urządzeń sanitarnych uprawniają do:

• kierowania robotami budowlanymi w zakresie budowy instalacji i urządzeń sanitarnych w obiektach budowlanych z wyjątkiem budowy skomplikowanych instalacji i urządzeń sanitarnych.

Zgodnie z § 1 ust. 5 ww. rozporządzenia, przez skomplikowane instalacje i urządzenia sanitarne należy rozumieć:

• instalacje i urządzenia sanitarne w obiektach budowlanych z pomieszczeniami zaliczonymi do I i II kategorii niebezpieczeństwa pożarowego w rozumieniu przepisów techniczno-budowlanych,
• instalacje i urządzenia: ogrzewania wodnego systemu zamkniętego, ogrzewania parowego o temperaturze pary powyżej 115oC, wszelkiego ogrzewania przez promieniowanie, ogrzewania zdalaczynnego obsługiwanego przez kotłownie, kotłownie wodne i parowe niskiego ciśnienia o wydajności powyżej 400 000 kcal/h oraz wszelkiego typu węzły cieplne,
• instalacje i urządzenia pełnej i częściowej klimatyzacji oraz instalacje i urządzenia wentylacji o mechanicznym pobudzeniu, obsługującej pomieszczenia o różnym przeznaczeniu,
• instalacje i urządzenia gaśnicze przeciwpożarowe, z wyjątkiem instalacji kranów przeciwpożarowych wodnych, nie wymagających specjalnej obsługi,
• instalacje i urządzenia hydroforowe i przepompownie o wydajności ponad 1,5 l/sek., lokalne oczyszczalnie wody i ścieków nie zaliczone przez obowiązujące przepisy do budownictwa specjalnego, instalacje i urządzenia wodociągowe oraz kanalizacji zewnętrznej na terenie nieruchomości o powierzchni przekraczającej 2,0 ha,
• instalacje gazowe o ciśnieniu powyżej 0,03 at (3 kPa) nadciśnienia.
   

Pojęcie obiektu budowlanego definiuje art. 1 ust. 4 ustawy z dnia 31 stycznia 1961 r. Prawo budowlane, która obowiązywała w okresie nadawania przedmiotowych uprawnień. Zgodnie z powyższym przepisem, obiekty budowlane to m.in.: stałe i tymczasowe budynki, urządzenia budowlane związane z budynkami, obiekty inżynierskie, urządzenia techniczne, instalacje przemysłowe.

Tak więc, osoba legitymująca się wymienionymi uprawnieniami budowlanymi może kierować budową lub robotami budowlanymi jedynie w obiektach budowlanych z podanymi wyżej ograniczeniami dotyczącymi skomplikowanych instalacji i urządzeń sanitarnych.